Opublikowane w

Julita i Łukasz 9/12 | (12 miesięcy projekt)

„Hej! Ziomale! Dzisiaj jest relatywnie ładny wieczór …” – zacząłem niewinną konwersację w naszej grupie „12 miesięcy, 12 sesji” w messengerze. No i skończyliśmy w polu maków przed 19 🤷🏼‍♂️

Dla tych z Was, którzy nie wiedzą, co to za projekt dwunastomiesięczny małe przypomnienie.

12 miesięcy projekt to moja inicjatywa, której celem jest właśnie uchwycenie zmian, jakie (jeszcze nie) młoda para przechodzi w trakcie przygotowań do swojego wielkiego dnia 😊. To świetny pretekst, by raz w miesiącu, chociaż na chwilę wyrwać się z wiru obowiązków, stresów i codziennego życia i spędzić czas świetnie się bawiąc przed obiektywem mojego aparatu 🤪. To też dobra okazja, by poświęcić sobie wzajemnie trochę więcej uwagi. Przypomnieć sobie o gorącym uczuciu i emocjach. A efekty tego mogą przybrać postać albumu, reportażu lub jeszcze innej formy wizualnej wykorzystującej zdjęcia 😇 Więcej o projekcie napisałem w tym poście.

Zaraz. Teraz. Już. 

Pogoda, planowanie, wyszukiwanie miejscówek. Stałe rutyny każdego, kto chce uchwycić kilka pięknych kadrów, zatrzymać na (cyfrowej) kliszy emocje, chwile i emocje. Czasami okazje pojawiają się nagle, niespodziewanie i TRZEBA je wykorzystywać. Tym bardziej doceniam, kiedy moja para modeli – Julita i Łukasz – są w stanie poświęcić to czy tamto dla dobra zdjęć 🙃📸😇. Czuję wtedy, że projekt ważny jest dla każdego nas w takim samym stopniu i nie są to zwykła sesja narzeczeńska, ale coś większego.

Okno pogodowe.

A jeśli już o tych okazjach… pogoda nie zapowiadała się w czerwcu zbyt łaskawa dla sesji par na świeżym powietrzu. Niezrozumiałe dla mnie siły atmosferyczne sprawiły jednak, że pogoda zmieniła się na dosłownie jeden dzień. Sprawdzanie pogody wchodzi w skład moich porannych aktywności, więc od razu napisałem do Julity i Łukasza. Udało nam się szybko zorganizować i wykorzystać okienko, które przyszło zupełnie znienacka 😅

Ach te maki…

Wpadliśmy w sam środek pola maków i innych roślin polnych, okupowany przez fotografów. Dawno szukaliśmy już jakiejś miłej i przyjemnej łączki, która dostarczy nam tekstur i kolorów. Pierwszy raz jednak trafiłem na tak duży „tłok”. Przy sesjach dla par zawsze szukam jakiś ciekawych, czasami dziwnych, a już na pewno odludnych miejsc. Tym razem się nie udało, ale stworzyliśmy sobie rodzaj intymności w wielkim polu pełnym innych ludzi – uwierzcie, że tak też się da 😊

–

Jeśli mnie znasz lub już ze mną pracowałeś/pracowałaś to zostaw mi komentarz, jakieś dobre słowo czy konstruktywną krytykę. Jeśli mnie nie znasz – napisz, poznajmy się. Może stworzymy razem coś niesamowitego?

Niezależnie od tego czy mnie znasz, czy też nie – zajrzyj na mojego Instagrama (wedd_wolf) czy też Facebooka (weddwolf). Rozejrzyj się. Zostaw lajka czy serce pod tym, co Ci się podoba! To serio pomoże mi w tym, co właśnie zacząłem robić 😊

Opublikowane w

Julita i Łukasz 8/12 | (12 miesięcy projekt)

Przez to całe pandemiczne szaleństwo ósma z dwunastu sesji znacznie nam się opóźniła. To nic. Najważniejsze, że ostatecznie kontynuujemy projekt. Bardziej żądni zdjęć niż przedtem. Wygłodniali pięknych kadrów. Na tyle chcieliśmy tych zdjęć, że udało mi się namówić Julitę i Łukasza na sesję narzeczeńską w koronach drzew o 5 rano. To skarb mieć takich modeli, którzy są w stanie poświęcić swój sen dla zdjęć ?

Dla tych z Was, którzy nie wiedzą, co to za projekt dwunastomiesięczny małe przypomnienie.

12 miesięcy projekt to moja inicjatywa, której celem jest właśnie uchwycenie zmian, jakie (jeszcze nie) młoda para przechodzi w trakcie przygotowań do swojego wielkiego dnia ?. To świetny pretekst, by raz w miesiącu, chociaż na chwilę wyrwać się z wiru obowiązków, stresów i codziennego życia i spędzić czas świetnie się bawiąc przed obiektywem mojego aparatu ?. To też dobra okazja, by poświęcić sobie wzajemnie trochę więcej uwagi. Przypomnieć sobie o gorącym uczuciu i emocjach. A efekty tego mogą przybrać postać albumu, reportażu lub jeszcze innej formy wizualnej wykorzystującej zdjęcia ? Więcej o projekcie napisałem w tym poście.

Pogoda nas nie rozpieszcza.

Ten nagłówek sekcji może być właściwie stałą ramówką w moich wpisach. Do ostatnich chwil sprawdzaliśmy prognozy pogody, które zwiastowały piękny, bezchmurny wschód słońca. Oczywiście okazało się, że z „bezchmurnego” został tylko „chmurny”. Na szczęście odpowiednia pora dnia, nawet z chmurami, dostarcza takich kolorów, że później praca przy postprodukcji to konsternacja: „Co ja tu właściwie mogę poprawić, skoro kolory są piękne i żywe, zdjęcie wyraźne i w fajnych tonach?”. Jednak coś ja sobie zawsze znajdę, ponieważ chociaż nie ma zdjęć idealnych to do tych ideałów można zawsze próbować zmierzać ?

Ścieżka w koronach drzew.

W Poznaniu jakiś czas temu otwarto nową atrakcję turystyczną – ścieżkę w koronach drzew. Drewniana konstrukcja położona gdzieś nieopodal Malty na wysokości, z której rzeczywiście można podziwiać korony drzew. Niby nic wyjątkowego, ale drewno i las o dobrej porze dnia to aż krzyczy „będzie świetna sesja!”.  Problem był natomiast natury ludzkiej – jak to zrobić, żeby mieć tę ścieżkę tylko dla siebie? We wszystkich mediach huczało, jak bardzo oblegane jest to miejsce. Rozwiązanie było tylko jedno – nikt przy zdrowych zmysłach nie idzie na tę ścieżkę o 5 rano…. Nikt, oprócz – ku rozpaczy mojej pary – nas ?? Wstaliśmy jeszcze przed świtem i dojechaliśmy na miejsce o czasie. A ścieżka była naprawdę wyjątkowa.

Dawno się nie widzieliśmy…

Oprócz wczesnej pory i pogody, która nam nie do końca pomogła, przeszkadzaliśmy sobie sami – tyle się nie widzieliśmy, że gadaliśmy więcej niż zwykle. Zresztą przeciągnęliśmy to długo wyczekiwane spotkanie aż do popołudnia – sobie wyobraźcie, jak mnie mieli już dosyć Julita i Łukasz ?

Oprócz rozmów udało się jednak również uchwycić kilka miłych dla oka kadrów. A sesja zdjęciowa na ścieżce w koronach drzew w Poznaniu dostarczyła mi nowej, fajnej miejscówki na fotki. Następnie pojechaliśmy jeszcze w inne, również ciekawe miejsce gdzieś w okolicach Malty/Miłostowa/Antoninka. Nie znam dobrze tych lokalizacji, ale zapamiętałem ulicę, którą jechaliśmy – „browarna” ???‍♂️

Nie miałem nawet pojęcia, jak wiele ciekawych miejsc na sesje narzeczeńskie czy sesje dla par znajduje się w obrębie samego Poznania. A my wciąż jeździmy po okolicy miasta, by znaleźć dobre lokalizacje. No cóż, myślę jednak, że następną sesję zrobimy gdzieś poza Poznaniem, ale kto wie??

Miałem opatrzyć ten wpis większą dozą autorefleksji, przemyśleń i mini-historii z tego dnia, ale po pierwsze post ten musiałby mieć jakieś 15 stron, a po drugie za późno zabrałem się za pisanie i wiele rzeczy już mi umknęło. Więcej nie popełnię takiego błędu ? I tym bardziej nie dam już Wam czekać na kolejną sesję zdjęciową tak długo. Już niebawem zrobimy z Julitą i Łukaszem 3/4 …. Rzecz jasna projektu, a o czym pomyśleliście! 

–

Jeśli mnie znasz lub już ze mną pracowałeś/pracowałaś to zostaw mi komentarz, jakieś dobre słowo czy konstruktywną krytykę. Jeśli mnie nie znasz – napisz, poznajmy się. Może stworzymy razem coś niesamowitego?

Niezależnie od tego czy mnie znasz, czy też nie – zajrzyj na mojego Instagrama (wedd_wolf) czy też Facebooka (weddwolf). Rozejrzyj się. Zostaw lajka czy serce pod tym, co Ci się podoba! To serio pomoże mi w tym, co właśnie zacząłem robić ?

Opublikowane w

Sesje kobiece na Dzień Kobiet

Dzień Kobiet to wyjątkowe święto – zwłaszcza współcześnie, kiedy znacz więcej niż goździki i rajstopy/pończochy. Podaruj sobie kobieto lub podaruj jej mężczyzno wyjątkowy prezent ?

Proponuję coś wyjątkowego i spersonalizowanego. Sesję zdjęciową plenerową lub domową, w której uchwycimy wyjątkowość i piękno – ma je każda z Was i każda na inny (swój) sposób. Uchwyćmy je razem ??

Cena z okazji Dnia Kobiet to 150 złotych, a w tym:

  • 1-2 godziny sesji w wybranej lokalizacji
  • 15 zdjęć poddanych mojej autorskiej obróbce i oddanych w wersji cyfrowej, a także wywołanych i oddanych w kartonowej kopercie/opakowaniu

Poniżej kilka moich prac, ale możemy pójść w zupełnie innym kierunku – wszytko dogadamy ?

–

Jeśli mnie znasz lub już ze mną pracowałeś/pracowałaś to zostaw mi komentarz, jakieś dobre słowo czy konstruktywną krytykę. Jeśli mnie nie znasz – napisz, poznajmy się. Może stworzymy razem coś niesamowitego?

Niezależnie od tego czy mnie znasz, czy też nie – zajrzyj na mojego Instagrama (wedd_wolf) czy też Facebooka (weddwolf). Rozejrzyj się. Zostaw lajka czy serce pod tym, co Ci się podoba! To serio pomoże mi w tym, co właśnie zacząłem robić ?

Opublikowane w

Julita i Łukasz 1/12 | (12 miesięcy projekt)

Pierwsza z dwunastu sesji z Julitą i Łukaszem przypadła na wrzesień. Aż wstyd, że publikuję ją dopiero w grudniu. Dla tych z Was, którzy nie wiedzą, co to za projekt dwunastomiesięczny małe przypomnienie.

12 miesięcy projekt to moja inicjatywa, której celem jest właśnie uchwycenie zmian, jakie (jeszcze nie) młoda para przechodzi w trakcie przygotowań do swojego wielkiego dnia ?. To świetny pretekst, by raz w miesiącu, chociaż na chwilę wyrwać się z wiru obowiązków, stresów i codziennego życia i spędzić czas świetnie się bawiąc przed obiektywem mojego aparatu ?. To też dobra okazja, by poświęcić sobie wzajemnie trochę więcej uwagi. Przypomnieć sobie o gorącym uczuciu i emocjach. A efekty tego mogą przybrać postać albumu, reportażu lub jeszcze innej formy wizualnej wykorzystującej zdjęcia ? Więcej o projekcie napisałem w tym poście.

Wszystko nie tak!

Pierwsza sesja z Julitą i Łukaszem była dla mnie potrójnie trudnym wyzwaniem. Po pierwsze dlatego, że skoordynować napięte grafiki młodych i zapracowanych osób jest niezwykle trudno. Po drugie dlatego, że dochodziła presja czasu i pogody – mojego silnego przekonania, że MUSIMY złapać jeszcze trochę letniego klimatu. A po trzecie dlatego, że bardzo dobrze znam się z Julitą i Łukaszem, co zawsze utrudnia sesję – głównie dlatego, że za dużo rozmawiamy, a to, jak wiadomo, niezbyt dobrze wychodzi na zdjęciach ?

Pierwsze koty za płoty ??

Jak na to, że była to pierwsza sesja i nie wiedzieliśmy jeszcze, jakiego efektu oczekujemy i chcieliśmy raczej poeksperymentować to wybraliśmy się na poznańską Cytadelę. Wyszło wcale nieźle!

Było dużo śmiechu, rozmów, głupot i całkiem poważnych tematów.  W poszukiwaniu odpowiedniego światła zabrałem moją parę również w krzaczory?? . Atmosfera przypominała bardziej spotkanie znajomych niż sesję, co na pewno pomagało rozluźnić się przed obiektywem (i za nim też!). 

To w zasadzie tyle, jak na pierwszy raz! Niedługo kolejne odsłony projektu ??

–

Jeśli mnie znasz lub już ze mną pracowałeś/pracowałaś to zostaw mi komentarz, jakieś dobre słowo czy konstruktywną krytykę. Jeśli mnie nie znasz – napisz, poznajmy się. Może stworzymy razem coś niesamowitego?

Niezależnie od tego czy mnie znasz, czy też nie – zajrzyj na mojego Instagrama (wedd_wolf) czy też Facebooka (weddwolf). Rozejrzyj się. Zostaw lajka czy serce pod tym, co Ci się podoba! To serio pomoże mi w tym, co właśnie zacząłem robić ?